Enrico Moricone
Door: Wil(wilvandervelden06@gmail.com)
Blijf op de hoogte en volg Wil
22 Juni 2017 | Spanje, El Burgo Ranero
Om drie uur vanmiddag loop ik hir door de hoofdstraat van het dorp met 800 inwoners en heb ik iets van die film Once upon u time in the west. Je zag daar ook een wegschroeiend dorpje in de woestijn ergens in west Amerika. De muziek van Enrico Moricone is daarbij onvergetelijk.
De hitte was hier, ik denk net als vandaag op de Heuvel in Geldrop, zo begreep ik, amper te harden.
Hier speelt zich het leven dan nog af bij de vijf herbergen, restaurants voor de pelgrims.
Het landschap had ook wel iets woestijns hier. Nog weinig graan, veel ongebruikte vlakten. Voor het dorp ligt een belangrijke natuurgebied, een lagune. Een vlakte die in natte tijden voloopt. Nu zie hier en daar ergens water.
Ik ben nu op 40 km van Leon, de laatste grote stad voor Sanriago.
De hitte was hier, ik denk net als vandaag op de Heuvel in Geldrop, zo begreep ik, amper te harden.
Hier speelt zich het leven dan nog af bij de vijf herbergen, restaurants voor de pelgrims.
Het landschap had ook wel iets woestijns hier. Nog weinig graan, veel ongebruikte vlakten. Voor het dorp ligt een belangrijke natuurgebied, een lagune. Een vlakte die in natte tijden voloopt. Nu zie hier en daar ergens water.
Ik ben nu op 40 km van Leon, de laatste grote stad voor Sanriago.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
