Treintje lopen

Loop je s morgens om 6.30 aan. Is de trein al onderweg. Voor je uit zie je bergop of bergaf vandaag in een beetje mist wandelaars. Daar ik me een hoog tempo van wandelen heb aangeleerd, haal ik er nogal wat in. Leuk is dat. Op die manier kom je soms enkele keren per dag dezelfde mensen tegen. Afhankelijk van je rusttijden. De laatste dagen is dat bijvoorbeeld een groepje van Canadese vrouwen, een groepje met Italiaanse vrouwen, groepjes Spanjaarden, Fransen en verschillende wandelaars, van Brazilië, Duitsland, en Oirschot.
Het is echt een verschil met Frans wandelen.
Hier zie je wanneer er meer twee huizen staan wel een bar, waar van alles te drinken maar vooral te eten is ook om 7 uur s morgens. Broodje serrano ham, broodje tortilla.
In Frankrijk moest je opletten op tijd ergens eten, drinken aan te schaffen. Omdat er verderop kilometers niets
De laatste dagen zag ik al verschillende keren ooivaarsneten. Op een hoogspanningsnesten, oude fabrieksschoorsteen en kerkgevel. Dat blijkt hier niet zo bijzonder wist me een Nederlandse geroutineerde Santiagowandelaar te vertellen. Vanaf hier zie je dat regelmatig die ooievaars.
De slaapplaats van vandaag is verbazend: een chique uitziend hotel op de heuvel, blijkt naast hotelkamers ook een geweldige ruimte te hebben met zalen waarop je voor 10 euro kunt slapen, geweldig.
Over 40 kilometer, 2 dagen, ben ik in De grote stad Burgos.