Verloren brood

Drie handschoenen ben ik al verloren in de zeven weken die ik vandaag al onderweg ben. Brood hoorde niet bij die verloren spullen, maar Verloren brood kreeg ik vanmorgen bij de koffie. Ik kwam tegen het middaguur aan bij een restaurant in het weer minuscule dorpje Chamborand. Een Vlaams echtpaar ontving me daar met enthousiasme en gezellige verhalen. Ze waren enkele maanden bezig met de tent en verhaalden over wat ze te bieden hebben.
Mevrouw presenteerde stujes koek bij de koffie. Die smaakten prima. Na betalen van de koffie vroeg ik wat het nou voor koek was. Dat heet volgens de Vlaamse verloren brood. Op een bakplaat komt een mengsel van brood, eieren en kruiden, waaruit de koek gemaakt wordt. Ik kreeg nog een groot stuk mee voor onderweg.
De route, hier op enkele tientallen kilometers van Limoges is stevig. Bergje op bergje af.
Ik slaap in een gasteverblijf van een Engelse. Haar dochter had verderop een huiskamergroot bistrootje, waar we met 7 bij de Engelse mevrouw logerende pelgrims, Frans, Belgisch en Nederlands zijn gaan eten. Lekker en gezellig.